LOS ESPEJOS ESTÁN PARA MIRARSE
IRAUPENA: 90 minutu
Reginak hilabeteak daramatza bere buruan etengabe zarata bat entzuten, baina badirudi bere barrutik irteten dela eta ohartu da beste inork ezin duela entzun. Soinu errepikakor eta etengabe horri aurre egiten dion bitartean, pentsatzen hasi da ama izan nahi duen edo ez, eta nahi izanez gero, nola egingo lukeen? Ez du bikote egonkorrik, ezta obuluak izozteko dirurik ere; Gizarte Segurantzak intseminazio artifiziala ordainduko luke. Nolanahi ere, ama ezkongabea izan nahi du? Bere konfiantzazko psikologoarekin, Matilderekin, terapia saio itzela egingo du, eta bertan, Regina biluztu egingo da zintzotasun osoz hitz egiteko eta bere zalantzak, beldurrak eta ziurgabetasunak aitortzeko.
Horri buruz hitz egiteak esan nahi du Àngela Palaciosi buruz hitz egitea. Berak idatzi eta antzeztu du, eta intimitatea erabat zaintzen da obra osoan, neurri handi batean, bere zalantzak eta hausnarketak partekatzen ditu gurekin, ama izateari buruz, ama izateko moduari buruz eta horrek dakartzan ondorioei buruz. Obra honetan, aktorea guztiz biluztuko da agertokian, eta emakume orori heltzen zaion une garrantzitsu hori islatuko du, bere bizipenetatik abiatuta, baina autobiografikoak ez diren elementuak ere txertatuta.
Bizitzan, bidea markatzen duen erabaki bati buruzko hausnarketa sakon baten ibilbidean murgilduko gara. Erabaki hori hainbat elementuk baldintzatzen dute: biologiak, gizartearen presioak, haztean ikusi izan ditugun familia ereduek, egoera ekonomikoak, hau da, agian benetan nahi ez duguna egiteko inertziak baldintzatu dezake. Pertsonaiak bere bihotza parez pare irekiko du eta bere prozesuaz jabetuko gara, bere kezkei aurre egiten dien bitartean: Reginak amatasunaren inguruan zalantzak dituzten emakumeei laguntzeko talde batean sartu da, eta bere konfiantzazko psikologoarekin, Matilderekin, egingo duen terapia saio batean, Regina, ausart bezain performatikoa, biluztu egingo da eta zintzotasun osoz hitz egingo du, bere zalantzak, beldurrak eta ziurgabetasunak aitortzeko. Salve Regina Mater Misericordia.
FITXA ARTISTIKOA:
Ideia originala: Ángela Palacios eta Paloma Remolina Gallego
Dramaturgia eta interpretazioa: Ángela Palacios
Zuzendaritza eta argien diseinua: Paloma Remolina
Musika konposizioa eta soinu espazioa: Alba Rubió
Eszenografia eta arropa: Paloma Remolina eta Ángela Palacios
Ekoizpena: Ángela Palacios (Los espejos son para mirarse)
Laguntza teknikoa: Jan Ugarte / Roser Vallvé
Bideoa eta trailerra: Carlos Martín-Peñasco
Argazkiak: Carlos Montilla
Ile apainketa eta makillajea: Sergio Esche
Grafismoa: María LaCartelera
Sarrerak erosi LOS ESPEJOS ESTÁN PARA MIRARSE
